DMX

نورپردازی پویا با پروتکل DMX

DMX  در واقع یک پروتکل کنترل روشنایی است که امکانات بسیار زیادی در کنترل روشنایی برای کاربران فراهم می کند. البته DMX فقط برای روشنایی و نورپردازی نیست اما بیشترین استفاده از آن در این زمینه می شود.

DMX پروتکلی برای ارتباط میان تجهیزات تمام شرکت های سازنده مختلف را معرفی می کند به جای آنکه هر سازنده تجهیزات برای خود پروتکل مشخصی را در نظر بگیرد. DMX  در صنعت صوت و تصویر تغییرات بزرگی به وجود آورده است چون باعث شده بتوان همه چیز را توسط یک کنترلر مرکزی با آزادی و انعطاف پذیری بیشتری برنامه ریزی کرد.

ساختار کلی یک سیستم DMX از قسمت های مختلفی تشکیل می شود. اولین بخش منبعی برای ساختDMX  است. بدینوسیله که یک رابط کامپیوتری اطلاعات را از طریق USB به DMX با استفاده از نرم افزار دی ام ایکس تبدیل می کند، که اجازه ی بی نهایت برنامه ریزی را برای کاربر فراهم می سازد که همگی در نهایت بای یک کلیک موس قابل کنترل خواهند بود.

این پروسه در ابتدا از طریق کنسول DMX نیز قابل استفاده بوده است. این روش ابتدایی ترین نوع از دی ام ایکس ها بوده است. در واقع کنسول های دی ام ایکس قابلیت های کمتری از نرم افزار را دارند به دلیل آنکه همه چیز در آنها به صورت دستی وارد می شود و بسته به نوع کنسول عملکردهای متفاوتی خواهند داشت.

امروزه اغلب تجهیزات قابلیت کارکرد با سیستم های دی ام ایکس را دارا می باشند بدین منظور بعد از اتصال با یکدیگر باید هر یک از آنها آدرس دهی شوند. آدرس دهی به معنای ارسال سیگنال خواهد بود که بدین منظور باید در تجهیزات ماژول مخصوصی را تعبیه کرد. دیتاهایی که در کانال ها ( کابل های استاندارد انتقال دیتا ) انتقال می یابند برای هر یک از تجهیزات مقدار مشخصی از کانال استفاده می گردد، بنابراین بسته به حجم کانال ارتباطی میزان اطلاعات در تبادل معین خواهند شد.